குழந்தைகள் பாதுகாப்பில் ஆசிரியர்களின் பங்கு

குழந்தைகள் பாதுகாப்பு

குழந்தைகள் எந்த இடமாக இருந்தாலும் அந்த இடங்களில், அலட்சியம் செய்யப்படுதல், வன்கொடுமைக்கு உள்ளாதல், வன்முறைக்கு உள்ளாதல் தவறாகப் பயன்படுதல் ஆகியவற்றால் பாதிக்கப்படுகிறார்கள். பள்ளிக்கூடத்திலும் சில விதங்களில் துன்புறுத்தப்படலாம். வீடுகளிலும் இதுபோன்ற கொடுமைகளுக்கு ஆளாகலாம். உங்களது வகுப்பில் படிக்கும் குழந்தை, பள்ளிக்கு வெளியே வன்முறை / துன்புறுத்தப்படல் / சுரண்டப்படுதல் போன்றவற்றிற்கு ஆளாகி இருக்கலாம். நீங்கள் அதை அலட்சியம் செய்யக் கூடாது. சொல்லப்போனால், அவர்களுக்கு நீங்கள் உதவியாக வேண்டும். இது எப்போது உங்களால் முடியும் என்றால், முதலில் இம்மாதிரியான பிரச்சினையால் குழந்தை பாதிக்கப்பட்டிருக்கிறது என்பதை அடையாளம் காண முடிய வேண்டும். அதைப் புரிந்துகொள்ளத் தேவையான நேரத்தை செலவிட வேண்டும். அவற்றைத் தீர்க்க என்ன செய்யலாம் என்பது பற்றிய வழிமுறை குறித்துச் சிந்திக்க வேண்டும்.

குழந்தைகளைக் காப்பாற்ற வேண்டிய உங்களது கடமை என்பது, பள்ளியை விட்டு வெளியில் வரும்வரைதான் என்று நினைக்காதீர்கள். பள்ளி வாழ்க்கையைப் பெற முடியாத குழந்தையின் வாழ்க்கையில் உங்களுடைய தலையீடு மிகப் பெரிய மாற்றத்தைக் கொண்டுவர முடியும். நீங்கள் செய்ய வேண்டியதெல்லாம் இதற்காக உங்களுடைய மனதைத் தயார் நிலையில் வைக்க வேண்டியதுதான். அவர்களுடைய பிரச்சினையைக் குறித்து அதிகமாக அறிந்துகொள்ளவும் அவற்றைத் தீர்ப்பதற்கு உங்களால் என்ன செய்ய முடியும் என்பதைப் பற்றி யோசிக்கவும் வேண்டும். நீங்கள் மானசீகமாக முடிவு செய்தால், அந்தப் பிரச்சினை தீரத் தேவையான ஏற்பாடுகள், வழிமுறைகள் ஆகியவற்றை உருவாக்க முடியும். இதனால், உங்களால் செய்ய முடியும் என்று கனவிலும் நீங்கள் நினைக்காத காரியங்களைச் சாதிக்க முடியும்.

நீங்கள் குழந்தைகளுடன் நட்புணர்வுடன் பழகும் ஆசிரியரா?

கீழ்க்கண்டவாறு நடந்து கொண்டால், அவ்வாறான ஆசிரியராக உங்களால் ஆக முடியும்.

• குழந்தைகளுக்கான உரிமைகளும் மனித உரிமைதான் என்பதைப் புரிந்து கொள்ளுங்கள். இது போன்றப் புரிதலை, நீங்கள் இருக்கும் சமுதாயத்தில் உருவாக்குங்கள்.
• உங்களுடைய வகுப்புகள் நடக்கும்போது அதில் இருப்பது மிகுந்த பயனளிக்கக் கூடியது என்பதைக் குழந்தைகள் உணருமாறு செய்யுங்கள்.
• புதிய விஷயங்களைக் கற்றுக் கொள்வதில் திறந்த மனதுடன் இருங்கள்
• குழந்தைக்கு, நண்பனாகவும் ஆசானாகவும் வழிகாட்டியாகவும் இருங்கள்.
• சுவையாகப் பாடம் எடுங்கள். மாணவர்களுக்குப் பயனுள்ள பல தகவல்களைச் சொல்லுங்கள்
• நீங்கள் மட்டுமே பேசிக்கொண்டிருக்காமல், குழந்தைகள் கேள்விகள், சந்தேகங்கள் கேட்பதற்கு வாய்ப்புகளை உருவாக்குங்கள்.
• துன்புறுத்தப்படுவது, உதாசீனப்படுத்தபடுவது, கற்றுக்கொள்வதில் சிரமங்கள் இருப்பது போன்ற பல குறைபாடுகளை அறிந்து உணரப் பழகுங்கள்.
• குழந்தைகள் தங்களது அபிப்பிராயங்கள், கவலைகள், பயன்கள் சோகங்கள் போன்ற பல்வேறு உணர்வுகளை வெளிப்படுத்தும் வகையில் அவர்களோடு பழகுங்கள். அவர்களோடு சாதாரண விஷயங்களைப் பற்றியும் கலந்து பேசுங்கள்.
• நன்றாக கவனிக்கக் கற்றுக்கொள்ளுங்கள், குழந்தைகள் பள்ளியிலும் தங்களது வீடுகளிலும் எதிர்கொள்ள வேண்டியிருக்கும் பிரச்சினைகளைப் பற்றி அவர்களுடன் விவாதியுங்கள்.
• மாணவ மாணவியரின் வாழ்க்கையைப் பாதிக்கக்கூடிய விஷயங்களைப் புரிந்துகொள்ளச் செய்யுங்கள்.
• இம்மாதிரியான சந்தர்ப்பங்களில், பயன் ஏற்படுத்தும் வகையில் அவர்கள் கலந்துகொள்ள அவர்களது திறமைகளை வளர்த்துக்கொள்ளச் செய்யுங்கள்.
• பள்ளியின் நிர்வாகத்தினருடன், மாணவர்களைக் கலந்துரையாடச் செய்யுங்கள் அதற்கான கூட்டங்களை ஏற்பாடு செய்யுங்கள்.
• பெற்றோர் ஆசிரியர் சங்கக் கூட்டங்களில் குழந்தைகளுக்கு என்று இருக்கும் உரிமைகளைப் பற்றி விவாதம் ஏற்பாடு செய்யுங்கள்.
• உடல் ரீதியான தண்டனைகளைத் தரக் கூடாது என்று தீர்மானியுங்கள். எதுவாக இருந்தாலும், பேசிப் புரியவைப்பது, ஆற்றுப்படுத்தல் போன்ற முறைகளைக் கையாண்டு குழந்தைகளுக்குக் கட்டுப்பாடு ஏற்படுவதன் அவசியத்தைப் புரியவையுங்கள்.
• பாரபட்சம் காட்டப்படுவதற்கு எதிர்ப்புத் தெரிவியுங்கள். சிறுபான்மை வகுப்பைச் சேர்ந்தவர்கள், பாரபட்சம் காட்டப்படும் குழுக்களைச் சேர்ந்தவர்கள் ஆகிய குழந்தைகளோடு நல்ல உறவுகளை ஏற்படுத்திக்கொள்ளுங்கள்.
• வேலை செய்யும் சிறுவர்களைப் பற்றி எதிர்மறையாகச் கூறப்படுவதைத் தடுத்து நிறுத்துங்கள். அதே போல, தெருவோரச் சிறுவர்கள், பாலியல் வன்கொடுமைக்கு ஆளான குழந்தைகள், கடத்தல்கள், இல்லங்களில் நிகழ்த்தப்படும் வன்முறைகள், குழந்தைகள் கொடுமைப்படுத்தப்படல், சட்டத்துக்கு எதிரான செயல்களைச் செய்யும் குழந்தைகள் போன்ற பாதுகாப்புத் தேவைப்படும் பல குழந்தைகள் எதிர்மறையான உதாரணங்களாக மாற்றப்படுவதைத் தடுத்து நிறுத்துங்கள்.
• உங்களது வீடு மற்றும் வேலை செய்யும் இடங்களில் குழந்தைத் தொழிலாளர்களைப் பயன்படுத்துவதை நிறுத்திக்கொள்ளுங்கள்.
• ஜனநாயக முறையில் செயல்படும் அதே நேரத்தில் கட்டமைப்பு இல்லாத வகையில் செயல்படாதிருங்கள்.
• குழந்தைகளைப் பள்ளியில் மட்டுமின்றி, அவர்களது சமூகங்களிலும் துன்புறுத்தாதவாறு பார்த்துக்கொள்ளுங்கள்.
• அப்படி நிகழக்கூடிய சூழ்நிலை எழுந்தால், காவல்துறையை அழைக்கவோ/சட்டபூர்வ நடவடிக்கை எடுக்கவோ தயங்காதீர்கள்.
• குழந்தைகள் தங்களது கருத்துகளை, அவர்கள் சார்ந்த சமூகங்களின் பெரியவர்களிடம் எடுத்துக்கூறுமாறு ஊக்கப்படுத்துங்கள்.
• நிகழ்ச்சிகளை ஏற்பாடு செய்யயும் பொறுப்பைக் குழந்தைகளுக்குத் தாருங்கள் அவர்களுக்குப் பொறுப்புகளைத் தந்து அவற்றை நிறைவேற்ற வழிகாட்டுங்கள்.
• குழந்தைகளைப் பக்கத்தில் இருக்கும் முக்கிய இடங்கள், மற்றும் சுற்றுலாத் தலங்கள் ஆகியவற்றிற்குக் கூட்டிச் செல்லுங்கள்.
• குழந்தைகளைக் கலந்துரையாடல்கள்/விவாதங்கள்/கேள்விபதில் நிகழ்ச்சிகள் மற்றுமுள்ள அர்த்தமுள்ளப் பொழுதுபோக்கு அம்சங்களில் கலந்துகொள்ளுமாறு ஊக்கப்படுத்துங்கள்.
• புது விதமான முறைகளில், பெண் குழந்தைகள் கல்வி கற்பது, வகுப்பறைகளில் மனம் ஒன்றிக் கலந்துகொள்வது போன்றவற்றை உறுதிசெய்யுங்கள்.
• பாதியில் பள்ளிப்படிப்பை நிறுத்தும் பெண்கள், வகுப்புக்கு அடிக்கடி விடுப்பு எடுக்கும் பெண்களைப் பற்றி அறிந்து அவ்வாறு அவர்கள் தொடர்ந்து விடுப்பு எடுக்காமல் இருக்க வழி செய்யுங்கள்.
• குழந்தைகளைச் சுற்றி ஒரு பாதுகாப்பான சூழ்நிலையை உருவாக்க அனைத்து ஆசிரியர்களும் முனைந்து உதவி செய்தால் நிச்சயம் முடியும்.
• உங்களது கவனிக்கும் திறன்தான் மிகவும் முக்கியமானது. கூர்ந்து கவனித்தால்தான் உங்கள் வகுப்பில் உள்ள குழந்தைகளின் வளர்ச்சியையும் முன்னேற்றத்தையும் சரியான முறையில் மதிப்பீடு செய்ய முடியும். எதாவது பிரச்சினை இருப்பதை உங்களால் கண்டறிய முடிந்தால், அதற்கான காரணம் என்னவாக இருக்கும் என்று ஆராய்ந்து அறிவதுதான் உங்களது அடுத்த கட்டப் பணியாக இருக்க வேண்டும்.
• இதற்கு அடுத்தாக, பிரச்சினை இருக்கும் குழந்தை குடும்பம், நண்பர்கள், உறவினர்கள் போன்றவர்கள் மூலமாக எந்த விதத்திலாவது நெருக்குதலுக்கு ஆளாகி இருக்கிறதா என்று கேள்வியைக் கேட்டுக்கொண்டு, அதற்கான விடை தேடுங்கள்.
• குழந்தைன் பிரச்சினைகளை எவ்வகையிலாவது வெளிப்படுத்தச் செய்யுங்கள். எழுத்து மூலமோ, வர்ணம் தீட்டுதல், ஓவியம் தீட்டுதல், அல்லது கதை எழுதுதல் ஆகியவற்றின் மூலம் குழந்தை தனது பிரச்சினைகளை வெளிப்படுத்த ஊக்கப்படுத்துங்கள். உங்களிடமோ பள்ளி மனநல ஆலோசகரிடமோ நண்பரிடமோ சமூக சேவகர் போன்றவரிடமோ பேசச் செய்யுங்கள்.
• குழந்தைகளின் வயது, மனமுதிர்ச்சி ஆகியவற்றைக் கணக்கில் எடுத்துக்கொண்டு, பாலியல் கல்வியைப் பயிற்று வைக்க முடியுமா என்று பாருங்கள்.
• குழந்தைகளிடத்தில் எச்ஐவி/எய்ட்ஸ் பற்றிய தகவல்களைக் கூறுங்கள். இந்த நோய் தனி நபரை எப்படிப் பாதிக்கிறது மற்றும் பரவுகிறது என்பதைப் பற்றித் தெரிவியுங்கள். இவை வராமல் தடுக்க என்ன செய்ய வேண்டும் என்பதையும் தெரிவியுங்கள்.
• வகுப்பறையில், நோய் தொற்றினால் பாதிக்கப்பட்டவர்கள், நோயினால் அவதிப்படுபவர்கள் ஆகியோர் எந்த விதத்திலும் முத்திரை குத்தப்படாமல், தனிமைப்படுத்தப்படாமல் இருக்கும்படி பார்த்துக்கொள்ளுங்கள்.
• குழந்தைகளுக்குப் பாதுகாப்பான சூழ்நிலையை உருவாக்குவது, வலுப்படுத்துவது ஆகியவை பல நிலைகளில் இருந்து பணியாற்ற வேண்டிய தேவையுள்ள ஒரு செயலாகும். இதற்காக, பேச்சுவார்த்தை, கூட்டு சேர்வது, ஒருங்கிணைப்பு, அதுவும் இரு தரப்பினருக்கும் தெரிந்தவற்றைப் பகிர்ந்துகொண்டு இதைச் செய்வது, போன்றவை அவசியமாகும்.
• இவற்றைச் செய்யும்போது மரபு ரீதியான செயல்பாடுகள், அணுகுமுறைகள் போன்றவை அவசியம். அடிப்படைத் தேவைகளான சேவைகளைச் செய்து தருவது, அவற்றைக் கண்காணிப்பது போன்றவை மட்டுமின்றி அவர்களது முன்னேற்றங்களுக்காகச் செயல்படும் தனி நபர்களை அடையாளம் கண்டுகொள்வது ஆகியவற்றையும் செய்ய வேண்டும்.
• அரசாங்கம் குழந்தைகளுக்காக வகுத்துள்ள திட்டங்கள் என்ன, அவை மூலம் என்ன பயன்கள் என்பதை ஆசிரியர்கள் அறிந்து வைத்திருக்க வேண்டும். அரசாங்கத்தின் இத்தகைய திட்டங்களால் பயன்பெறக்கூடிய நிலையில் இருக்கும் குழந்தைகள் மற்றும் குடும்பங்களை அடையாளம் காண வேண்டும். இம்மாதிரியான குழந்தைகள் மற்றும் குடும்பங்களின் பட்டியலை உங்களது பகுதியில் உள்ள வட்டார, தாலுகா, மண்டல பஞ்சாயத்து உறுப்பினர் அல்லது பிடி பிஓ ஆகியவர்களில் யாரிடம் வேண்டுமானாலும் சமர்ப்பிக்கலாம். நீங்கள் பாதிக்கப்பட்ட அல்லது பாதிக்கப்படக்கூடிய நிலையில் இருக்கும் குழந்தைகளைக் காப்பாற்ற வேண்டுமென்றால், கீழ்க்காணும் அரசாங்க அதிகாரிகளுடன் தொடர்பு வைத்திருப்பது அவசியம்.
• காவல்துறை
• உங்களது பஞ்சாயத்து / முனிசிபாலிடி, நகராட்சித் தலைவர் மற்றும் உறுப்பினர்.
• அங்கன்வாடி ஊழியர்கள்
• ஏஎன்எம்எஸ்
• வட்டார / தாலுகா / மண்டல மற்றும் ஜில்லா பஞ்சாயத்து உறுப்பினர்கள்.
• வட்டார வளர்ச்சி அதிகாரி (பிடிஓ) அல்லது வட்டார வளர்ச்சி மற்றும் பஞ்சாயத்து அதிகாரி
• மாவட்ட நீதிபதி / மாவட்ட ஆட்சித்துறைத்தலைவர்
• உங்களது பகுதிக்கு அருகில் உள்ள குழந்தைகள் நலக் கமிட்டி அலுவலகம் அல்லது அலுவலர்.
• உங்களது பகுதியில் உள்ள குழந்தைகளுக்கான உதவிக் தொலைபேசித் தொடர்பகம் அல்லது இயக்கம்.

பாலியல் வன்கொடுமைக்கு ஆளாகும் குழந்தைகளை அடையாளம் காணும் வழிகள்.

பாலியல் வன்கொடுமைக்கு ஆளான குழந்தைகள் மற்றும் விடலைப் பருவத்தினரிடம் காணப்படும் அடையாளங்கள்

சிறுமிகள்	6-11வயதுவரை	12-17வயதுவரை
	மற்ற குழந்தைகளுடன் பழகும்போது நடத்தையில் பாலுணர்ச்சி வெளிப்படையாகத் தெரிவது.	தன்னைவிட வயது குறைவான குழந்தைகளுடன் பாலியல் நோக்கத்துடன் பழகுதல், அவர்களைத் தன் விருப்பத்துக்கு இணங்கவைக்க முயலுதல்
	தான் அனுபவித்த பாலியல் வன்கொடுமையை விவரித்தல்.	நடத்தையில் பாலுணர்வு வெளிப்படுதல் அல்லது பாலுணர்வு பற்றிய விஷயங்களை முழுவதுமாகத் தவிர்த்தல்
	அந்தரங்க உறுப்புகளைப் பற்றி அளவுக்கு அதிகமாக அக்கறை காட்டுவது	உணவு உட்கொள்வதில் சிக்கல்கள்
	தன்னைவிட வயதில் மூத்தவர்களைப் பாலியல் ரீதியாக அடையாளம் காணுதல் மற்றும் உறவு முறை குறிப்பிடுதல்	குற்ற உணர்வு வெட்கம், அவமானம் ஆகிய உணர்வுகளிடமிருந்து தன்னை விலக்கிவைத்துக்கொள்ளும் முயற்சிகள்
	திடீரென்று பெண்கள், ஆண்கள் அல்லது குறிப்பிட்ட இடங்கள் குறித்த பயத்தை அல்லது அச்சத்தை வெளிப்படுத்தல்	வீட்டை விட்டு ஓடிவிடுதல்
	பெரியவர்களின் பாலியல் நடத்தைகளைப் பற்றி வயதுக்கு மீறிய விஷயங்களைத் தெரிந்து வைத்திருத்தல்
	தூக்கத்தில் பிரச்சினைகள், மாற்றங்கள் கெட்ட கனவுகள் மற்றும் பயமுறுத்தும் கனவுகளால் பீதியடைதல்
சிறுவர்கள்	6-11வயதுவரை	12-17வயதுவரை
	மற்ற குழந்தைகளுடன் பழகும்போது நடத்தையில் பாலுணர்ச்சி வெளிப்படையாகத் தெரிவது.	தன்னைவிட வயது குறைவான குழந்தைகளுடன் பாலியல் நோக்கத்துடன் பழகுதல், அவர்களைத் தன் விருப்பத்துக்கு இணங்கவைக்க முயலுதல்
	ஆண்கள், பெண்கள் அல்லது குறிப்பிட்ட இடங்களைக் குறித்து திடீரென்று பயப்படுதல்	திடீரென்று குழந்தைத்தனமாக நடந்துகொள்ளுதல்
	தூக்கத்தில் பிரச்சினைகள், கெட்ட கனவுகள் மற்றும் பயமுறுத்தும் கனவுகளால் பீதியடைதல்.	குறிப்பிட்ட நபர்களைப் போல நடந்துகொள்ளுதல், வேண்டுமென்றே ஆபத்தான காரியங்களில் ஈடுபடுதல்.
	திடீரென்று முரட்டுத்தனமாக நடந்துகொள்வது அல்லது குறிப்பிட்ட நபர் போல நடித்துக்கொள்ளுவது.	குற்றஉணர்வு, வெட்கம், அவமானம் ஆகிய உணர்வுகளிடமிருந்து தன்னை விலக்கிவைத்துக்கொள்ளும் முயற்சிகள்
	ஏற்கனவே பிடித்த விஷயங்கள் பிடிக்காமல்போவது
	குழந்தைதனமான நடத்தைகளை வெளிப்படுதல்

முன்னெச்சரிக்கை: மேலே குறிப்பிட்ட அடையாளங்கள், அல்லது அறிகுறிகள் ஆகியன ஒரு குழந்தை பிரச்சினையில் மாட்டிக்கொண்டிருக்கிறது, அதன் காரணம், பாலியல் வன்கொடுமையாக இருக்கலாம் என்பதைத் தெரியப்படுத்தும் அறிகுறிகள்தாம். இவற்றில் ஏதாவது ஒன்றிரண்டு அறிகுறிகள் ஒரு குழந்தையிடம் தென்பட்டால், அக்குழந்தையின் மேல் பாலியல் வன்கொடுமை நிகழ்த்தப்பட்டு இருக்கிறது என்று முடிவுக்கு வரக் கூடாது. பல அறிகுறிகள் மற்றும் அடையாளங்கள் ஆகியன இருந்தால் மட்டுமே, இம்மாதிரியான முடிவுக்கு வர வேண்டும். இதில் உங்களது உள்ளுணர்வு கூறுவதை மதியுங்கள்.

ஆதாரம்: யுனிசெஃப், கற்றுக்கொள்வதைப் பற்றி ஆசிரியரின் உரை ((http://www.unicef.org/teachers/ Last revised April, 1999) - ஐ. லேத்: குழந்தைகள் பாதுகாப்பு)

குழந்தைகள் எப்போதுமே, பெரியவர்கள் சொல்வதை கேட்டு நடக்க வேண்டும். கீழ்ப்படிய வேண்டும் என்று அறிவுறுத்தப்பட்டுத்தான் வளர்க்கப்படுகிறார்கள் பெரியவர்களின் நடத்தைகள் பிடிக்காத போதும், இவ்வாறுதான் நடக்க வேண்டும் என்ற படம் படிகிறது. தங்களுக்குப் பிடிக்காத அல்லது ஏற்றுக்கொள்ளமுடியாத வகையில், வயதில் மூத்தவர்கள் நடந்துகொள்ளும்போது அதை மறுப்பதற்குக் குழந்தைகள் மறந்துவிடுவார்கள். இத்தகைய சூழ்நிலையில், முடியாது என்று சொல்லக் குழந்தைகளுக்குக் கற்றுக்கொடுக்க வேண்டும்.

உடலில் குறைபாடு உள்ள குழந்தைகளிடம் நடந்துகொள்ள வேண்டிய முறை குறித்த பத்துக் கட்டளைகள்

(1) உடலில் குறைபாடு உள்ள குழந்தைகளை, 'முடியாதவன்' 'முடங்கி இருப்பவன்' 'ஊனமுற்றவன்' என்று எதிர்மறையாகக் குறிப்பிடுவதற்கு பதில் உடலில் குறைபாடு உள்ள, அல்லது நடமாடுவதில் குறைபாடு உள்ள குழந்தை என்று கூறலாம். 'சக்கர நாற்காலியில் முடங்கியிருப்பவர்' என்பதற்குப் பதிலாக, சக்கர நாற்காலியைப் பயன்படுத்தும் குழந்தை' என்று குறிப்பிடலாம். 'செவிடு, ஊமை' என்பதற்குப் பதிலாக, 'கேட்பதிலும் பேசுவதிலும் பிரச்சினை உள்ள குழந்தை' என்று கூறலாம் மன வளர்ச்சி குன்றியவன் என்பதற்குப் பதிலாக மூளைச் செயல் பாட்டில் குறைபாடு உள்ள குழந்தை என்று கூறலாம்.

1. குறைபாடுகள் உள்ள குழந்தைகளை, குறைபாடுகள் ஏதும் இல்லாத குழந்தைகளோடு ஒன்றிணைத்து சமமான நிலையில் வைத்துக் குறிப்பிடுங்கள். உதாரணமாக உடல் குறைபாடு உள்ள ஒரு மாணவன், தன்னைவிட வயது குறைவான, குறைபாடுகள் எதுவும் இல்லாத குழந்தைக்குப் பாடங்கள் சொல்லிக்கொடுக்க முடியும், உடல் குறைபாடுகள் உள்ள குழந்தைகள் அவ்வாறான குறைபாடுகள் இல்லாத குழந்தைகளுடன், எந்தெந்த விதங்களில் பழக முடியுமோ, அத்தனை விதங்களிலும் பழக வேண்டும்.
2. குறைபாடுகள் உள்ள குழந்தைகளை, தங்களது எண்ணங்களை, உணர்வுகளைச் சுதந்திரமான முறையில் வெளிப்படுத்த வாய்ப்புக் கொடுங்கள் கல்வி மற்றும் பள்ளி சம்பந்தமான திட்டங்கள், செயல்பாடுகளில் குறைபாடுள்ள குழந்தைகளுடன் அவ்வாறான குறைபாடுகள் குழந்தைகளுடன் சேர்த்துப் பணியாற்ற அனுமதியுங்கள்.
3. குழந்தைகளை நல்லமுறையில் கவனித்து, அவர்களிடம் உள்ள குறைபாடுகளை கவனித்து அறிந்துகொள்ளுங்கள். குறைபாடுகளை ஆரம்ப கட்டத்திலேயே கண்டறிவதும் இளம் வயதில் கல்வி கற்பதின் ஒரு பகுதிதான். குறைபாடுகளை எந்த அளவுக்கு விரைவாகக் கண்டுபிடிக்கிறோமோ அந்த அளவுக்கு விரைவாகவும் பலனுள்ள வகையிலும் சிகிச்சை அளிக்கவும் குறைபாடுகளின் கடுமையைக் குறைக்கவும் முடியும்.
4. குறைபாடுகளைக் கண்டுபிடிக்க முடிந்த பின்னர், தகுந்த சிகிச்சை, பரிசோதனைகள் போன்றவற்றிற்கு ஏற்பாடு செய்யுங்கள்.
5. குறைபாடுகள் உள்ள குழந்தைகள் பயன்படுத்துவதற்கு, புரிந்து கொள்வதற்கு ஏற்ற வகையில், பாடங்கள் கற்றுக்கொள்ளப் பயன்படும் உபகரணங்கள் மற்றும் வகுப்பறைகள் ஆகியவற்றை மாற்றி அமைக்க முயற்சி செய்யுங்கள். கண்பார்வை குறைபாடுள்ள குழந்தைக்கு, பெரிய எழுத்தில் எழுதிப் பாடங்களைக் கற்பிப்பது, முன்னால் உட்காரவைப்பது போன்றவற்றைச் செய்யலாம். நடமாடுவதில் பிரச்சினை உள்ள குழந்தை எளிதாக நுழையும் விதத்தில் வகுப்பறையை மாற்றி அமையுங்கள். குறைபாடுகள் குறித்த நேர்மறை எண்ணங்களை மாணவர்கள் மனத்தில் உருவாக்கும் விதத்தில் பாட முறைகள், விளையாட்டு, மற்றும் இதர நடவடிக்கைகளில் மாற்றம் செய்யுங்கள்.
6. குறைபாடுகள் உள்ள குழந்தைக்கு எந்த வகையான சிறப்பான தனித் தேவைகள் இருக்கும் என்பது பற்றி, அவர்களின் பெற்றோர்கள், நண்பர்கள், உறவினர்கள் ஆகியோருக்குத் தெரியப்படுத்துங்கள். பெற்றோர்களிடத்தில் தனியாகவும் பொது நிகழ்ச்சிகளிலும் இவற்றைப் பற்றி உரையாடுங்கள்.
7. (8) தங்கள் குழந்தையின் குறைபாட்டால் விரக்தி அடைந்திருக்கும் பெற்றோர்களிடத்தில், அத்தகைய குழந்தைகளை எப்படிச் சரியான விதத்தில் கையாள முடியும் என்பது குறித்த எளிய வழிமுறைகளைக் கற்றுக்கொடுங்கள். பொறுமையைக் கடைப்பிடிக்கவும், கோபத்தால் அக்குழந்தைகளைத் துன்புறுத்துவதைத் தவிர்க்கவும் அவர்களுக்கு உதவுங்கள்.
8. உடல் குறைபாடுகள் உள்ள குழந்தையின் உடன் பிறந்தவர்களும் இதர குடும்ப உறுப்பினர்களும் எப்படி நடந்துகொண்டால் பெற்றோர்களின் விரக்தி, மன வேதனை ஆகியவற்றைக் குறைக்கலாம் என்பது பற்றி வழிகாட்டுங்கள்.
9. உடல் குறைபாடுள்ள குழந்தைகளின் பெற்றோர்களைப் பள்ளி சம்பந்தப்பட்ட செயல்பாடுகள், திட்டங்களை முடிவு செய்யும் பணியில் முழுமையாக ஈடுபடுத்துங்கள்.
10. ஆதாரம் யுனிசெஃப், கற்றுக்கொள்ளும் முறைகளைப் பற்றிய ஒரு ஆசிரியரின் உரை.